Heather MacAllister OgĹoszenie matrymonialne

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Pomaszerowała w kierunku wozu.
Clarence szarpnął lejcami.
- Wy oboje tu zostańcie i bawcie się dobrze! - Z
uśmiechem pomachał im ręką.
- Niech pan zaczeka! - Rusty biegła za nimi.
- Kochanie, nic mi nie będzie! - zawołała Agnes. Wóz już
wyjeżdżał z polanki.
Przerażona Rusty zwróciła się do Trenta.
- Zrób coś!
Pokiwał odjeżdżającym ręką. Rusty patrzyła, jak wóz
toczy się coraz szybciej.
- Nie mogę w to uwierzyć. Trent sięgnął po siekierę.
- A ja mogę. Słyszałaś, co powiedział Clarence? Wrócę
po was oboje". Zanim jeszcze Harvey wsiadł na wóz.
- Nie mogli tego zaplanować. Babcia naprawdę
uszkodziła sobie nogę.
- Nie sądzę, by i to zaplanowali. - Czubkiem buta wskazał
leżące na ziemi gałęzie. - Ale czy nie złożyło się szczęśliwie,
że one złagodziły upadek?
Westchnęła. Ona i Trent zostali razem sami... bez
komputerów.
- I co teraz zrobimy?
- Chyba zabierzemy się do ścinania choinki.
ROZDZIAA 9
- Panno Rusty! - zawołał Harvey. - Jest przesyłka dla
pani.
Oczekiwała na rekwizyty i produkty, które zamierzała
fotografować w scenerii chaty. Dopiero wczoraj wysłała kliszę
do wywołania i Alisa jeszcze nie widziała zdjęć, ale z
entuzjazmem odniosła się do pomysłu Rusty. Tyle że główną
przeszkodą był upływający czas. Alisa poinformowała, że pan
Dearsing pytał, czy jest z nią w kontakcie, i napomykał coś
niejasno o ewentualnym przyspieszeniu o tydzień prezentacji
projektów.
To sprawka George'a Kaylee, była tego pewna. %7łeby nie
zdążyła się przygotować. A może podejrzewał, że Alisa
odkryła fotografie, i to miała być jego zemsta. Bez względu na
przyczyny Rusty musiała się spieszyć. Tymczasem minęło
trzy dni od wyprawy po choinkę.
Gdy tylko Trent ściął drzewo, cały czas do przyjazdu
Clarence'a poświęcili na urządzenie w chacie sekretnego
biura. Teraz trzeba było jedynie znalezć czas na pracę. Dopóki
Agnes leżała w łóżku, Rusty nie mogła się ruszyć z domu. I co
gorsza, musiała gotować. Efektem tego był olbrzymi
uszczerbek w zgromadzonych przez Harveya zapasach
gotowych, zamrożonych dań. O dziwo, nikt się nie skarżył.
Babcia i wujkowie zatrudnili swataną parę przy wieszaniu
girland, lampek i oczywiście ubieraniu choinki. Dzisiaj Rusty
i Trent wymyślili, że wybiorą się razem na konną przejażdżkę.
Sami.
Od tego pomysłu nie odwiódł Rusty fakt, że nie umiała
jezdzić konno. Kiedy podpisywała odbiór przesyłki, Trent i
Clarence wyszli z domu pomóc Harveyowi wnosić do domu
jego rozliczne pakunki. Trent podszedł do niej i spytał
szeptem:
- Będziesz gotowa o pierwszej?
- Już nie mogę się doczekać. Czy udało ci się uruchomić
prądnicę?
- Tak. - Rzucił jej ostrzegawcze spojrzenie. - Uśmiechnij
się, bo pomyślą, że się kłócimy.
Rusty uniosła kąciki ust i pokiwała wujkom ręką.
- Już nigdy nie będę jechała stępa. - Rusty zsunęła się z
konia wprost w ramiona Trenta. Gdyby była mniej obolała,
może wykorzystałaby tę sytuację. - Nie mam pojęcia, jak
wrócę do domu.
- Wrócisz, wrócisz. Pamiętaj, nie zostało zbyt dużo czasu.
Droga zajęła nam więcej, niż myślałem.
- Mówiłam ci, że nie umiem jezdzić konno. Sądziłeś, że
pojadę galopem?
- Spodziewałem się cwału od czasu do czasu. - Trent
uwiązał konie.
- Teraz już wiem, dlaczego kowboje mają kabłąkowate
nogi. - Rusty powlokła się w stronę chaty. - Możesz odwiązać
kosz piknikowy?
- Proszę bardzo. W koszu zamiast jedzenia był jej
komputer i różne rekwizyty, chodziło tylko o uniknięcie
podejrzeń. Trent wręczył jej kosz.
- Jeżeli zaniesiesz go do chaty, to ja włączę prądnicę.
Generator zaczął po chwili łomotać. Rusty westchnęła.
Raczej nie najkorzystniejsze warunki do pracy, lecz lepsze
to niż nic. Powinna i tak być wdzięczna.
- To pomieszczenie wygląda teraz zupełnie przyzwoicie -
pochwaliła Trenta, gdy wszedł do środka. Musiała mówić
bardzo głośno.
- Dziękuję. - Przeniósł wzrok z jej oczu na usta, po czym
umknął spojrzeniem w bok.
Ona z kolei starała się nie patrzeć na jego tors, który jawił
się w jej nocnych fantazjach. [ Pobierz całość w formacie PDF ]

pobieranie @ do ÂściÂągnięcia @ ebook @ download @ pdf