F.OSSEDOWSKI Lenin

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

ników, �o�nierzy i zwi�kszaj�c tarcia pomi�dzy ró�nemi rz�dami dzielnicowemi, istniej�ce-
mi w Rosji.
Rmia� si� cicho Lenin, oczy mru�y� i r�ce zaciera�.
Wkrótce chodzi� zacz��, jeszcze niepewnie, chwiejnie, potykaj�c si� co chwila i przysta-
j�c, aby odetchn��, nabra� si�, ledwie tlej�cych w jego barczystem ciele.
Przybywa�y delegacje nieraz z dalekich miejscowoSci, aby ujrze� na w�asne oczy dyktatora,
przekona� si�, �e �yje, �e jest gotów do walki, do obrony wspania�ych zdobyczy rewolucji.
Odwiedza�y go grupy robotników, ukradkiem przed Bia�ymi przedzieraj�cych si� z po-
�udnia, z kopalni w�gla i �elaza, z fabryk metalurgicznych na Uralu, z warsztatów i tkackich,
po�o�onych w obwodzie moskiewskim; przychodzili powa�ni, zaniepokojeni i skupieni ch�o-
pi z bliskich i dalekich wsi.
Ze wszystkimi rozmawia� Lenin, przyjaxnie, jak równy z równymi, rozumiej�c ka�d� mySl
i najmniejszy odruch duszy, wypytuj�c uwa�nie, zadaj�c niespodziewane pytania, wyjaSnia-
j�c to, czego nie dopowiadali, lub nie chcieli wyzna� delegaci.
Robotnicy utyskiwali na wyczerpuj�ce prace przymusowe, z�e od�ywianie, brak potrzeb-
nych instrumentów i surowe kary.
Nawet dawniej tego nie by�o! oburzonym g�osem skar�y� si� przed Leninem stary ro-
botnik. PracowaliSmy dziesi�� godzin, jedliSmy dosyta, mogliSmy kupowa�, co si� zechcia-
268
�o, za z�e obejScie awantury robiliSmy, strajki, bunty. A teraz? mamy tylko st�ch�y chleb z ple-
wami, such� ryb� Smierdz�c�; towarów �adnych; �ony nasze i my sami chodzimy, jak �ebra-
cy, dzieci te� nic nie maj�; napó� nagie, bose nie mog� z domu wyjS�, ani do szko�y, ani na
zabaw�... Pracujemy po 12 godzin, nie licz�c dodatkowej roboty, dobroczynnej, na rzecz pa�-
stwa w dni Swi�teczne?!
Je�eli policzy�, to po 14 godzin wypadnie!... Je�eli nie wyjS� w swoim czasie bez chleba
zostawiaj� nas komisarze, do s�du ci�gn�, a jak si� powtórzy, to i pod mur stawiaj�...
Lenin s�ucha� i oczy mru�y�, mySl�c:
Mo�na tak rz�dzi�, póki szaleje wojna... A co b�dzie, gdy si� sko�czy? Jak damy sobie rad�?
Robotnikom odpowiada� z dobrotliwym uSmiechem:
Trudno, towarzysze! Wasze pa�stwo, wasz rz�d... Musicie zwyci�y� kontrrewolucj�,
wtedy inaczej b�dzie... Wkrótce po��czymy si� z zachodnimi towarzyszami. Wszystkiego
b�dziecie mie� w bród, gdy zajrzymy do kieszenie europejskich bur�ujów! Bogactw nazbie-
rali oni dla was niewyczerpane zasoby! CierpliwoSci! Tymczasem wszystko dla zwyci�stwa
proletarjatu! Nie uskar�ajcie si�, nie zniech�cajcie, pracujcie ze wszystkich si�, bo koniec ju�
blisko! Wierzcie mnie!
Odchodzili z przeb�yskami nadziei w sercach, zachwyceni prostot�, szczeroSci� i zrozu-
mieniem ich krzywdy przez swego Iljicza .
Lenin po ich odejSciu notowa� sobie nazwiska delegatów, a sekretarz wyprawia� do preze-
sów Rad i czeki listy poufne, aby zwrócono na niezadowolonych robotników baczn� uwa-
g� i stanowczo przeci�to rosn�ce protesty.
Ch�opi g�uchemi g�osami zanosili skargi ziemi .
Nie mo�emy Scierpie� rozpanoszonej biedoty , tych nicponiów, marnuj�cych ziemi�,
krzywdz�cych prawdziwych ziemiorobów! nie poznajemy wsi; nieprawoS� wszelka, ohyda
miejska trap nas! To nieporz�dek! Tak nie wolno z ch�opami post�powa�! My pocimy si�,
karki gniemy, r�ce, nogi zbijamy sobie przy pracy, a tu przyje�d�aj� �obuzy w skórzanych
kurtkach i wszystko zabieraj�! Pocó� pracujemy wtedy? To nie pod�ug prawa! Nie! Da�
damy, ino tyle, ile mo�emy, po sprawiedliwoSci. Patrz sam, W�odzimierzu Iljiczu, co si� dzie-
je! WieSniacy w Tambowskiej guberni zacz�li pracowa� tylko tyle, ile dla rodziny wystarczy!
Gdzie tam! Przyjechali komisarze, nabrali zak�adników i zagrozili, �e rozstrzelaj� ich, je�eli
ch�opi nie b�d� uprawiali ca�ej roli, je�eli ch�opi nie b�d� uprawiali ca�ej roli. mySla�a zie-
mia , �e to pogró�ka dla strachu, a oni pi�ciu dziesi�ciu ch�opów postawili pod mur, no,
i sko�czyli z nimi! Tak z nami nie igrajcie, bo to si� musi sko�czy� xle! My dawno wzi�liby- [ Pobierz całość w formacie PDF ]

pobieranie @ do ÂściÂągnięcia @ ebook @ download @ pdf