Day Leclaire Cud w Milagro

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

łam wiedzieć, że to sprawia jakąś różnicę? I co z tego, że Rafe
Beaumont jest moim mężem? Co on ci zrobił?
- Nie mnie. Mi sobrino, mojemu siostrzeńcowi. Zwolnił
z pracy Manuela.
- I z tego powodu nie możesz zawiezć mnie do Milagro?
- Si. Obraziłbym tym Manuela.
- W jaki sposób byś go obraził? - zapytała z rozpaczą. Mar-
vin nie odpowiedział, tylko znów zaczął wyjmować z bagażnika
jej rzeczy. Postanowiła zmienić taktykę. - Słuchaj, nie możesz
tak po prostu zostawić mnie na środku drogi. Nikt nie wie, że
przyjechałam.
Marvin wyłonił się z bagażnika i popatrzył na nią.
- Seńor Beaumont nic o tym nie wie?
- Chciałam mu zrobić niespodziankę. - Czepiała się ostat�
niej deski ratunku. - A jeśli nikt mi nie pomoże? A jak mnie
ktoś ograbi? To będzie twoja wina.
Zawahał się. Widać, nie zwykł zostawiać kobiety w takiej
trudnej sytuacji.
- Nie mogę cię zabrać. To sprawa honoru. Comprende,
Seńora?
- Nie! Nie rozumiem.
- Jesteś jego żoną. Jego honor, to twój honor.
- To, co robi Rafe nie ma nic wspólnego ze mną, niezależnie
od tego, czy jest to kwestia honoru. - Skrzyżowała ręce na
piersiach. - Zastanów się jeszcze nad jedną rzeczą. Jeżeli są-
Anula43&Irena
scandalous
dzisz, że miałeś nieprzyjemności przez mojego męża, to wiedz,
że w porównaniu z tym, co będzie, jak mnie tu zostawisz, tamto
było śmiechu warte.
Marvin wygłosił kolejną niezrozumiałą dla niej tyradę. Wre�
szcie ochłonął nieco.
- Pojadę do Milagro i wyślę kogoś po ciebie. To wszystko,
co mogę zrobić. Poczekaj tutaj.
Popatrzyła mu prosto w oczy, ale ciemne okulary zniweczyły
cały efekt.
- A dokąd miałabym pójść?
Wsiadł do taksówki i uruchomił silnik. Niestety, auto zatrzy�
mując się na skraju drogi, trafiło tylnymi kołami do wyrwy. Nie
była szczególnie wielka, lecz wystarczyła, by zatrzymać samo�
chód. Marvin ponownie wysiadł, przeklinając swój los i zapew�
ne również Ellę.
- To twoja wina - oświadczyła i zdjęła kapelusz, by otrze�
pać się z kurzu, który wzbił się spod buksujących kół. Niestety,
tylko go rozmazała. - Nie powinieneś mnie zostawiać. To zem�
sta niebios.
Marvin pokazał na zakopane koło.
- Lepiej pchaj, Seńora.
- Chyba żartujesz. - Popatrzyła na niego z niedowierza�
niem.
- Wcale nie. Lepiej pchaj, bo zapomnę przysłać ci pomoc
z Milagro.
Nagle z nieba spadła wielka kropla deszczu. Jednocześnie
spojrzeli w górę. Nad nimi kłębiły się wielkie, deszczowe chmu�
ry. Lodowaty wiatr porwał jej włosy i cisnął na twarz. Przez
chwilę oboje stali nieruchomo.
- Tego już za wiele. - Ella podeszła do największej waliz�
ki i usiadła na niej. Niepotrzebne w tej sytuacji ciemne okula�
ry schowała do torebki. Potem wpatrzyła się w Marvina wzro-
Anula43&Irena
scandalous
kiem, jakiego nauczyła się od Rafe'a. - Nie ruszę się stąd, do�
póki nie obiecasz zabrać mnie do Milagro. Jak mamy zmoknąć,
to oboje.
Marvin ze zdumienia rozdziawił usta.
- Madre de Dios! La Estrella!
- Przepraszam? - Uniosła brew.
- La Estrella! Jesteś La Estrella.
- Ależ nie, jestem Ella Beaumont.
- Si, si, Seńora. - Skłonił się przed nią z szacunkiem. - La
Estrella. Lo siento, Estrella. Nie wiedziałem, że to ty.
Ella popatrzyła na niego podejrzliwie.
- Kto to jest ta La Estrella?
- To ty. Jesteś la profecia.
- Proroctwo?
- Si. Proroctwo. - Zerknął nerwowo na niebo. - Pospiesz
się. Będzie straszny deszcz. Musimy jechać.
Ella przygryzła dolną wargę. Nie miała pojęcia, co się dzieje,
ale nie zamierzała zaprzepaścić okazji.
- Najpierw załaduj mój bagaż.
- A popchniesz potem?
- Nie zostawisz mnie?
Marvin położył rękę na sercu.
- Słowo honoru, Estrella.
Zanim bagaż znalazł się z powrotem w aucie, rozpadało
się. W kilka sekund Ella była przemoknięta do suchej nitki.
Wspaniale. Zjawi się przed Rafe'em, wyglądając jak zmokła
kura.
Marvin usiadł za kierownicą.
- Pchaj, Estrella, pchaj.
Oparłszy się dłońmi o brudną karoserię, posłusznie wytężyła
wszystkie siły. Koła zakręciły się, ochlapując ją błotem od stóp
do głowy. Nagle taksówka wyrwała się z pułapki i pozbawiona
Anula43&Irena
scandalous
oparcia Ella klapnęła w błoto. Wygrzebała się z niego, tracąc
jeden sandał.
- Niech cię diabli, mój mężu! - mruknęła pod nosem. - Jeśli [ Pobierz całość w formacie PDF ]

pobieranie @ do ÂściÂągnięcia @ ebook @ download @ pdf