Foster Alan Dean NadchodzÄca burza

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Podniósł wzrok i wpatrzył si� w bł�kit nieba.
Luminara zerkn�ła na padawanów.
Pomi�dzy Barriss� i Anakinem wci�� panuje napi�cie.
Tak westchn�ł Obi-Wan. Te� to zauwa�yłem. Ale zdaje si�, �e
od czasu jej porwania sprawy maj� si� nieco lepiej. Barrissa jest Swiet-
n� uczennic�. Moc przepływa przez ni� silnym strumieniem.
To prawda, ale nie tak mocno, jak przez młodego Anakina. Twój
padawan to rw�ca rzeka. Jest pełen energii, która szuka upustu.
Zacz�ł szkolenie wyj�tkowo póxno, matka wychowywała go dłu-
�ej, ni� to si� zdarza w przypadku innych uczniów.
Luminara znów spojrzała w stron� padawanów.
Znał swoj� matk�? To wi�x, której uczniowie Jedi na ogół nie od-
czuwaj�. Mo�e stanowi� xródło najró�niejszych komplikacji i trudnoSci.
Wiem. Sam nigdy bym go nie przyj�ł, ale został wybrany przez
mojego własnego mistrza, Qui-Gona Jinna. Jego �yczenie, wypowie-
dziane przed Smierci�, przysi�głem uszanowa�. Po jego odejSciu mu-
siałem zaj�� si� opiek� i wychowaniem tego niezwykle niesfornego
młodzie�ca.
Jak ci poszło? zapytała z wyraxnym zainteresowaniem.
Obi-Wan z nieobecn� min� pogładził si� po brodzie.
Bywa impulsywny i to mnie martwi. Nieraz daje si� ponieS� nie-
cierpliwoSci, i to jest niebezpieczne. Ale wiele przeszedł, jest te� sprag-
niony wiedzy i nauki Jedi. S� dziedziny, w których celuje, na przykład
walka na miecze Swietlne. I wydaje si� urodzonym pilotem. Ale nie lubi
poSwi�ca� czasu na meandry historii czy dyplomacji, a polityka przy-
prawia go dosłownie o mdłoSci. A jednak wytrwał. Zdaje si�, �e wy-
trwałoS� odziedziczył po matce, któr� Qui-Gon znał przelotnie; twier-
dził, �e była spokojn�, ale bardzo siln� kobiet�.
Mistrzyni Jedi w zadumie skin�ła głow�.
JeSli ktokolwiek zdoła przerobi� ten niewdzi�czny surowiec
w wyszlifowanego rycerza Jedi, to chyba tylko ty, Obi-Wanie. Wielu
ma doS� wiedzy, ale nie starcza im cierpliwoSci.
Ty te� mogłabyS to zrobi�, jak mi si� zdaje.
Spojrzała mu w twarz. Stoj�c naprzeciw siebie, dwoje Jedi długo pa-
trzyło sobie w oczy. Ka�dy widział coS odmiennego, lecz niezmiernie
6 Nadchodz�ca burza 81
cennego, nawet wyj�tkowego. A kiedy odwrócili wzrok, uczynili to rów-
noczeSnie.
Obi-Wan podszedł do spieraj�cych si� tubylców. Luminara spogl�-
dała za nim przez chwil� w zadumie, po czym wróciła do obserwacji
tłumu.
Poganiani przez Obi-Wana Kyakhta i Bulgan zako�czyli wreszcie
targowanie. Wspaniałe suubatary mierzyły w kł�bie trzy razy tyle co
człowiek. Miały po szeS� nóg o szeroko rozpostartych palcach; takie
stopy wydawały si� kompletnie nie na miejscu u stworzenia, którego
przeznaczeniem było przemierzanie trawiastych stepów.
Anakin zwrócił uwag� Kyakhty na ten pozorny bł�d ewolucji, ale
Alwari rozeSmiał si� tylko.
Zobaczysz, po co one s�, padawanie Jedi! Rci�gn�ł podwójne
wodze i bez trudu zawrócił swego nowego wierzchowca.
Lekkie, ale mocno wypchane siodło było przypi�te pomi�dzy przed-
nimi a Srodkowymi łopatkami. Zagł�bienie mi�dzy Srodkowymi łopat-
kami a kł�bem mieSciło za to pokaxn� iloS� baga�u. Pracowici pomoc-
nicy kupca właSnie ładowali na łagodne zwierz�ta zakupione i zapłaco-
ne zapasy.
Jedzenie, woda, sprz�t& wszystko wyliczone, pani Barrisso.
Bulgan wsun�ł długopalczaste, obute stopy w strzemiona zwisaj�ce po
obu stronach karku suubatara, zamiast u dołu siodła. Aagodny łuk siodła
wygodnie podtrzymywał jego kalekie plecy.
Haja! wykrzykn�ł z wyraxn� radoSci�. Taka jazda przywodzi
mi na mySl wspaniałe chwile.
Luminara dosiadła swojego wierzchowca, stosuj�c si� dokładnie
do instrukcji Kyakhty. Pomimo wysokoSci zwierz�cia nie miała z tym
�adnego kłopotu. Po pierwsze, dlatego �e wierzchowiec przykl�kn�ł
w oczekiwaniu na jexdxca, a po drugie, dlatego �e jego ciało było w�-
skie i smukłe. Wtedy te� okazało si�, po co potrzebne jest siodło. Bez
niego siedziałoby si� wprost na rz�dzie wystaj�cych kr�gów.
Elup! warkn�ł Kyakhta. Suubatar wstał, prostuj�c trzy pary nóg
po kolei: najpierw przednie, potem Srodkowe, wreszcie tylne. Wyja-
Sniło si� równie� przeznaczenie wysokiego oparcia w tylnej cz�Sci sio-
dła. Gdyby nie ta podpora, k�t, pod jakim znalazł si� grzbiet zwierz�cia
przy wstawaniu, spowodowałby zsuni�cie si� Luminary na ziemi�.
Ka�de ze zwierz�t pyszniło si� własnym wzorem ciemnozielonych
pasów na tle krótkiego, mi�kkiego futra w jasnym odcieniu br�zu. Taka
kombinacja kolorów pozwalała im, pomimo wielkoSci, wtopi� si� w ste-
powe otoczenie. Luminara spodziewała si�, �e suubatary to zwykłe tra-
82
wo�erne prze�uwacze i ze zdumieniem dowiedziała si�, �e w istocie były
wszystko�erne i mogły przetrwa� dzi�ki wielu rodzajom po�ywienia.
Długie, smukłe szcz�ki miały nisko umieszczone stawy, co pozwalało
na zaskakuj�co du�e rozwarcie paszczy; dzi�ki temu mogły jednym kłap-
ni�ciem pochłon�� du�y owoc lub spore zwierz�. Cztery kły wystawały
u góry i u dołu szcz�k, sprawiaj�c przera�aj�ce wra�enie, na przekór ich
łagodnej naturze.
OczywiScie to s� osobniki udomowione zaznaczył Bulgan, od-
gaduj�c jej mySli. Znane s� przypadki, kiedy dzikie suubatary napada-
ły i niszczyły całe karawany.
Bardzo pocieszaj�ce. Anakin przechylał si� z jednej strony na
drug� na grzbiecie cierpliwego zwierz�cia i z trudem utrzymywał rów-
nowag�. Kyakhta zauwa�ył to i pospieszył z dobr� rad�.
Siedzisz zbyt prosto, mistrzu Anakinie. Oprzyj si� o viann, opar-
cie siodła. Prosz�, właSnie tak. Widzisz, jak naturalnie twoje stopy znaj-
duj� teraz strzemiona?
W ogóle niewiele widz� mrukn�ł padawan, szamocz�c si� z po-
dwójnymi wodzami.
S�dz�, �e jesteSmy doS� wysoko, �eby zobaczy� to, co trzeba
zapewnił go Obi-Wan. Rozparł si� w siodle, jakby si� w nim urodził.
Uwa�aj to za kolejny nieoczekiwany epizod w twojej edukacji.
Wolałbym raczej edukowa� si� w najnowszym modelu Smiga-
cza terenowego burkn�ł Anakin, ale Kyakhta miał racj�. Im bardziej
przechylał si� w tył i ufał siodłu, tym swobodniej i pewniej si� czuł.
Mo�e nie b�dzie tak xle.
Czy mo�e zaufa� temu dziwnemu, nieznanemu zwierz�ciu? Su-
ubatary z pewnoSci� były ładnymi stworzeniami o wypukłych, nakra-
pianych srebrem oczach, pojedynczym, szerokim, rozd�tym nozdrzu
i gładkich czaszkach. Uszy wtapiały si� w okr�głe głowy; w przeci-
wie�stwie do Ansionian, nie miały grzyw. Pasiaste futro było g�ste
i krótkie, aby zapewni� maksymaln� izolacj� przy minimalnym opo-
rze powietrza. Ogony, długie do ziemi, wydawały si� doS� cienkie.
Wszystko w tych zwierz�tach wydawało si� stworzone w jednym, je-
dynym celu.
Do p�du.
Wszyscy gotowi? Kyakhta bez wysiłku trzymał wodze swoje-
go rumaka jedn� r�k�. Obejrzał si� na towarzysza. Bulgan dał znak, �e
ostatnie z zapasów zostały załadowane. No to ruszajmy na spotkanie
Borokiich! Pochylił si� do przodu, klepn�ł wierzchowca po gładkim
karku i ostro krzykn�ł: Elup!
83
Suubatary wydawały si� wzbija� w powietrze. W istocie po prostu
puSciły si� galopem, według rozkazu. Luminara z zachwytem stwier-
dziła, �e szeSciono�ny bieg jest wyj�tkowo dobrze amortyzowany. Pra-
wie �adnych wstrz�sów i podrzutów. Oparła si� w viannie siodła, zagł�- [ Pobierz całość w formacie PDF ]

pobieranie @ do ÂściÂągnięcia @ ebook @ download @ pdf